Gej czy pedał?

Od długiego już czasu tyle się mówi o ustawie o związkach partnerskich. Jestem za, ale... Przede wszystkim, zupełnie nie rozumiem, czemu ma to być jakakolwiek karta przetargowa? Dwoje ludzi, bez względu na płeć, status, majętność, kolor włosów, skóry, upodobania wszelkiego rodzaju i wszystko inne musi mieć prawo do zawarcia związku, akceptowanego prawnie w różnych ważnych sytuacjach.

Nie wyobrażam sobie, że będąc w szpitalu mój mężczyzna nie zostanie do mnie wpuszczony, nie uzyska informacji o stanie mojego zdrowia, bo teoretycznie nie jest moją tzw. najbliższą rodziną. Teoretycznie czyli w myśl prawa. A kto jest najbliższą rodziną jeśli nie ten, który dba o mnie, który pomaga, który obok mnie zasypia i budzi się, który kocha się ze mną i mnie? Kto, jeśli ni człowiek, z którym wspólnie radzimy sobie każdego dnia mimo solidnej dawce gówna, jakie jest fundowane młodym ludziom w naszym kraju? Kto, jeśli nie ten, którego kocham? Razem pracujemy na to, co mamy. Dlaczego więc dziedziczyć ma ktoś inny?

Poza tym chcemy móc być takim zwykłym związkiem. Chcemy razem płacić podatki, chcemy wspólnie podejmować różne decyzje i działania, do których prawo mają obecnie tzw. "normalne związki małżeńskie".

Ja jednak rozumiem poniekąd brak poparcia. Sami (geje) często sobie na to ciężko pracujemy. Zacznę od parady gejowskiej, która nawet mnie, geja, odstrasza. Bo czemu służyć ma pokazywanie się w skąpej bieliźnie na ulicy? Czy nie można pójść w paradzie ubranemu? Mówimy, że chcemy tolerancji, a czy sami jesteśmy naprawdę tolerancyjni? NIE! Niestety. Mówimy o sobie: my to normalni faceci". Tymczasem tak nie jest, jest coraz gorzej. Dla wielu gejów klub gejowski bez darkroomu to miejsce kiepskie. W tym środowisku zdrada to nie grzech, tu liczbę partnerów seksualnych liczy się w dziesiątkach. I nie są to moje domysły. Oczywiście nie chcę generalizować, ale to jest problem. Może 8-10% związków gejowskich potrafi przetrwać 10 lat.

Tak bardzo chcemy prawa do adopcji. Ale jak? Nie potrafimy zadbać sami o siebie, a chcemy dbać o dziecko? Może stworzyć szkoły dla dzieci gejów i lesbijek? Bo przecież wielu z nas uważa się za lepszą klasę społeczną. Albo za ludzi wyjątkowo uciemiężonych. Nie twierdzę, że dwóch facetów albo dwie kobiety nie mogą wychować dziecka na dobrego człowieka. Mogą. Ale bierzcie egoiści pod uwagę, że dziecko to będzie szykanowane i wyśmiewane przez inne dzieci. Przyzwyczajmy innych do tego, że jesteśmy normalni i mieszkamy między nimi. Że mijają nas na ulicy, są naszymi sąsiadami.

Ale nie przez bycie bardziej kobiecym niż kobiety. Dbajmy o siebie, ale nie malujmy się. Nie zachowujmy się jak damy (z tych dam, co to zastanawiają się czy temu damy czy tamtemu damy). Nie prowokujmy. Nie dawajmy dupy w krzakach w parku. Nie zdradzajmy dla sportu. Organizujemy parady, ale pokazujmy, że wcale się nie wyróżniamy. Pokażmy, że naprawdę jesteśmy normalni.

Ja obserwuję od dawna i wiem. Są geje i pedały. Niestety.A pedały wiele robią na pokaz, a nie dlatego, że tak czują. O. Teraz atakować mnie można.